աշխարհով մեկ․ ամեն երկիր (երկրում) ◆ Ասավ աղջիկն․ իրար անցան / Կտրիճները քաջարի, / Ձիանք հեծան, թըռան հապճեպ / Դեպի չորս կողմն աշխարհի։ Հովհաննես Թումանյան◆ Աշխարհի չորս ծագերում ապրող հայերեն իրենց աչքերը հառել են հայրենինք։ ◆ Փա՜ռք ալլահին, իր թագավորությունը կը տարածվի երկրի վրա ու աշխարհի չորս ծագերուն։ Ռուբեն Զարդարյան