աչքե առնվիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. (արևմտհ․) (հնց․) աներևութանալ, անհայտանալ ◆ Քարի սիրտը մտած էր, այնքան փոսեցուցած էր որ աչքե առնված էր ինք։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։