Jump to content
Հայերեն դարձվածք
- զայրույթով, ատելությամբ լցված ◆ Գնաց սաքոն աչքը արուն / Ու ձեն տվավ ռեսանց ցեցին. / Մտածել էր ճանապարհին, / Որ մի քացով նրան քցի։ Եղիշե Չարենց ◆ Դև-Սուլթանը հանց դևորավ, / Կրակ կտրավ, աչքը՝ արուն: (Ավետիք Իսահակյան)
- ողբագին վիճակում, աչքերից արյուն թափելը ◆ Օվ տեսնում է, է՛ս է ասում՝ վայ քու դարին, Սա՛յաթ Նովա, / Համաշա [«միշտ»] քիզ պիտինք տեսնի աճկըդ արին, Սա՛յաթ Նովա։ (Սայաթ-Նովա)
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։
