սաստիկ արտասվակալել (նաև ուրախությունից) ◆ Ա՜խ, երկնային թագավոր աստված, քանի աչքս բաց եմ անում, էս քո արածը տեսնում, սիրտս կրակ ա դառնում, աչս՝ ծով։ (Խաչատուր Աբովյան)◆ Երկնքի, պայծառ արեգակի, լուսնի, աստղերի լուսը տեսնելիս նրա հոգին վերանում էր, խելքը թռչում, շատ անգամ աչքերը ծով դառած՝ տեղն ու տեղը մնում կանգնած։ (Խաչատուր Աբովյան)
