(բրբ․) մեկին չարախոսել, մեկի հասցեին անեծք(ներ) տեղալ ◆ Մեկ եկու ջան ու ջիգար էին ասում ու մեկ մեկեմեն էրեսը շուռ տալի, մեկ մեկու աճկն էին կարում ու գլուխը խողում։ Գաբրիել Սունդուկյան
((ժղ․)(հզվդ․) Ա՛չքը՝ աչքի պիպի՛կը՝ պտուղը, աչքե՛րը կարեմ կրեմ, արհամարական խոսք է (չարացածի արտ.) ◆ -Հա՛, հա՛, ձեր աչքն էլ կարեմ, էս ա, տալիս եմ,- փնթփնթաց պառավը։ Ն-Դ ◆ -Աչքն է՛լ կարեմ Հայոց կառավարութան։ Շատ ես քրքրվում։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ -Մարթու աճկն էլ կարիմ․ նրանք խճպտանք ունի՜ն, նրանք հո՛քի ունի՜ն։ Գաբրիել Սունդուկյան◆ -Քու աճկի պիպիկն էլ կարիմ։ Գաբրիել Սունդուկյան◆ -Էտենց, ա՜յ․ աճկիրս ուռիլ է Զամբախինց Բակուրի համա․ նրա պտուղն էլ կարիմԳաբրիել Սունդուկյան◆ -Ը՛հ, կարեմ էդ ազափ տղեքանց աչքերը․․․ թքա՛ծ էն փողի ու հարստությունի վրա, որ Հեղնարի պես աղջիկը պտի բերի։ (Պերճ Պռոշյան)◆ -Ի՜հ, կրիմ դրա աճկը․ ինչ դա ասե, դուն էլ ավտա՛։ Գաբրիել Սունդուկյան
