ա/մ հույսը մեկի օգնության վրա դնել ◆ Առջի տարին գեղի վերին կողմերը էգի մը զարկած էր...այնպես աղվոր մուղայի եկած էր [«բարգավաճած էր»], որ կամաց կամաց ալ աչվընին դրացիններուն ձեռքը չպիտի մնա՝ կ'ըսեինք։ Թլկ.
(ա/մ աչքը մեկուն ձեռքեն չզատել) մեկից մի բան սպասել ◆ Արքն էլին [«ուրիշին. օտարին»] ձեռքեն չի զատեր, կը սպասե որ շերտ մը հացը...ու դգա մըն ալ տաքեն պաղեն իր ամբողջ շաբաթվա սնունդը ըլլին։ ն
