Ատելի մարդ կամ բան (խանգարող) ։ ◆ Զարհուրելի իլդրըմ [«կայծակ»]՝ ունևորների համար․․․ Նրանց աչքի փուշը․․․ նրանց ահ ու սարսափը։ Մաթևոս Դարբինյան◆ Պարսիկ արքունիքի աչքին փուշ համարված Լուսավորչյան տունը չեզոքացվեր էր։ ՀրԱրմ ◆ Կամ անցյալը նորա առջև մի՛ հիշիլ, / Այդ անցյալը նորա աչքին սուր փուշ է։ Ռափայել Պատկանյան
