տիրանալ ձգտել ◆ Իմ կենդանության օրոք աչք էր տնկել իմ աթոռին։ (Արկանով, Ճշմարիտ սուտը) ◆ - Ա՛յ կտեսնեք. բաղդի վրա աչք ա տնկել ու Գաբրիելին ա մեջ գցել։ Վրթանես Փափազյան◆ Պարզապես մեր դիրքին ու դրամին աչք կը տնկե: Երվանդ Օտյան◆ - Եվ բնավ չեմ զարմանալու, եթե իր անկուշտ ագահությունը ձեր հողերուն վրա ալ աչք տնկած ըլլա: Լևոն Շանթ◆ Աղվեսն եկել, նստել դեզին, Երկար ագին ծըռել վըզին, Աչք է ձըգել մեր խորոզին... Էն գող աղվեսն ագին ծաղիկ։ Հովհաննես Թումանյան
հետամուտ լինել (կնոջ) ◆ ի՞նչ պիտի աներ, շնությո՞ւն, ա՞չք պիտի տնկեր հարևանի կնոջը։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Պր. Պողպատյան պարզապես իր ընտանեկան պատիվը պաշտպանած է. զոհը իր գեղանի կնոջ կամ քրոջ վրա, նա...պատվի գող ՝ հանդիսանում։ Ն-Դ ◆ - Ծո՝ քանի՞ փարայի մարդ ես տուն [«դուն»], քի [«որ»] ատանկ խոշոր պատառներու աշկ կը տնկե կոր։ Եր
ապավինել ◆ - Աստված կտրի էսպես օր-աստվորը. մի տուն լիքը խմորկեր... էն մի կտոր արտին են աչք տնկել: Ահ
նախանձով նայել ◆ Բայց, ավա՜ղ, բախտիդ մարդն էր աչք տնկած, Եվ ահա քեզ այդ աչքին մեջ որսաց։ (Դանիել Վարուժան)
