Jump to content

ապաիմաստավորում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑpɑimɑstɑvɔˈɾum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) բառիմաստի այնպիսի փոփոխություն, որով նախնական իմաստը վերանում է, խզվում է ստուգաբանական կապը նախնական և արդի նշանակությունների միջև, և բառը վերաիմաստավորվում է՝ ստանալով հակառակ կամ այլ իմաստ
  2. բառի կամ ձևությի ինքնուրույն նշանակության, իմաստի մթագնում, կորուստ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։