ապահովագիր գլխավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑpɑhɔvɑɡiɾ ɡlχɑˈvɔɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (տնտգ․) ապահովագիր, որի համաձայն ապահովագրողը պարտավորվում է ապահովագիր տվողի մոտ պայմանավորված ժամկետում ապահովագրել իր ստացած կամ առաքած բոլոր կամ որոշակի բնույթի բեռները, իսկ ապահովագրողը՝ ապահովագրական պատասխանատվություն կրել ապահովագրողի բոլոր բեռների, այդ թվում նաև այն բեռների համար, որոնք ժամանակին չեն հայտագրվել ապահովագրության համար

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։