ապացույցների հավաքում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑpɑt͡sʰujt͡sʰnɛɾi hɑvɑˈkʰum]

Բացատրություն

1. (իրավգ․) հետաքննություն կատարող անձի, քննիչի, դատախազի, դատարանի կողմից իրենց լիազորությունների շրջանակում դատավարական գործողությունների կատարում՝ ուղղված օրենքով սահմանված կարգով ապացույցների որոնմանը, հայտնաբերմանը, ստացմանը և ամրապնդմանը

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։