ապացույցների վերաբերելիություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑpɑt͡sʰujt͡sʰnɛɾi vɛɾɑbɛɾɛljutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) կապը ապացույցների և ապացուցման առարկայի մեջ մտնող հանգամանքների կամ գործի ճիշտ քննության և լուծման համար նշանակություն ունեցող այլ տվյալների միջև
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։