((բրբ․) առանց հանգ առնելու) դադար չառնելով, չհանգստանալով ◆ Ամբողջ գիշեր առանց շունչ առնելու կպարեի։ Վիլքս ◆ Օրիորդն իր ճերմակեղենները կը կարեր ◆ առանց շունչ առնելու : Եր ◆ Մարդ մե առանց հանգ առնելու, վրա կիտել։ (Համ նալին, համ մխին)
անմիջապես, իսկույն ◆ Նա ուզում է իմանալ, առանց շունչ առնելու ուզում է իմանալ, թե այսուհետև ուր եմ գնալու։ ՆԱդ
