առաջնաբերք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑrɑd͡ʒnɑˈbɛɾkʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. առաջին բերք ◆ (Որը) աներկյուղ ձեռք է տալիս սրբազան առաջնաբերքին։ Ֆր.


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։