առջևից գնալ ◆ Նստում է իր ձին, նրանք էլ դրոշակն առած առաջն են ընկնում ու հանդիսավոր տանում են իրենց ամրոց։ Հովհաննես Թումանյան◆ Տերտերը Բալասան աղենց տանից դուրս եկավ ու իր առաջն ընկած գնում ա։ (Պերճ Պռոշյան)
գերազանցել, առաջ ընկնել ◆ Հալալ լինի դրանց կերած կաթը․ մեր առաջն են ընկել։ ՎԱն․
ղեկավարել, գլխավորել ◆ Հարկավոր ա, որ քե պես մի հասկացող մարդ մեր առաջն ընկնի, մեզ բնգլխու դնի, մենք էլ անենք։ Հովհաննես Ճուղուրյան
դիմացը կանգնել (արգելք լինելու, ետ կանգնեցնելու համար) ◆ Առաջն են ընկնում, բռնում են, խնդրում, թե ախր առանց զենք ու զրահի մենակ ո՞ւր ես գնում։ Հովհաննես Թումանյան
