(ժղ․) հանդիպածին ողջունելու բանաձևում է ◆ - Ո՞ւր առաջ բարի: - Իմ քրոջն եմ ման գալի։ Հովհաննես Թումանյան◆ Առաջ բարի, ախպերացու․․․ ո՞րտեղացի ես։ Հովհաննես Թումանյան◆ Համարձակություն չլինի, աղա, ո՞ւր բարով, հառա՞ջ բարին: (Պերճ Պռոշյան)
ասվում է, երբ խոսքը վերաբերում է մի բան ձեռնարկելուն (թե Աստված կամենա) ◆ Առաջ բարի՛, այս ամառ ուզում եմ ուղևորություն կատարել։ ◆ Առաջ բարի՛, խանութնիդ ե՞րբ պիտի բանաք։
