(հաճելի, ուրախ) զրույց անել ◆ Տիգրանը գյուղիժողովներին էր մասնակցում ասում-խոսում ջահել-ջուհուլների հետ։ (Ակսել Բակունց)◆ Այստեղ էլ մարդիկ ապրում էին բանտին հատուկ մի կյանքով, ասում խոսում էին, զբոսնում, ուրախանում էին։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Զարմանալի հանգիստ էր մեռնում, ասում էր, խոսում, ծծաղում, ինչքան կարողանում էր։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)◆ Դեպի ներս, թոնիրին բոլորտիքը ու տախտերուն վրա, ձեզի ինչ կար ըսելիք, խոսելիք։ (Թլկատինցի)◆ Համեշա [«միշտ․ շարունակ»] իստի ուրախություն ա, համեշա՝ ասել, խոսել,ծըծաղել։◆ Երիտասարդ տղաներ են։ Անհոգ ասում-ծիծաղում են։ ◆ -Քիչ առաջ իրար հետ ասում, ծիծաղում էինք-հիմի․․․չի ըլնում։ Ստեփան Զորյան
