ասիանակ լեզու

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑsjɑnɑk lɛˈzu]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) այսպես են կոչվում մեր թվարկությունից 1-2 հազարամյակ և կամ էլ ավելի առաջ Փոքր Ասիայում (ըստ ոմանց՝ նաև Միջագետքում և հարակից շրջաններում) գոյություն ունեցած լեզուները՝ խուռիտերենը, ուրարտերենը, գաղափարագրերով ավանդված խեթերենը, մասամբ՝ սեպագիր խեթերենը, մասամբ՝ լուվիերենը, լիկիերենը, լիդիերենը

Հոմանիշներ

1. փոքրասիական լեզուներ, ասիանիկ լեզուներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ азианические (азиатические, древнемалоазийские) (ru) ‎(azianičeskije (aziatičeskije, drevnemaloazijskije))
• անգլերեն՝ Asianic languages
• ֆրանսերեն՝
• գերմաներեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։