աստվածաշինություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstvɑt͡sɑʃinutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (փիլ․) կրոնա-փիլիսափայան հոսանք Ռուսաստանում, որ ծագեց 1905-07 թթ. հեղափոխության պարտությունից հետո (լունաչարսկի, Վ Բազարով, Յուշհիչ և ուրիշներ, մի ժամանակ աստվածաշինարներին հարում էր Գորկին («Խոստովանանք», 1907. «Անձնավորության կործանումը», 1909), բայց Լենինի ազդեցությամբ կապերը խզից Ա. հետ)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։