(խսկց․) աստծո անունը տալ, աստծուն ապավինել (որ հաջողություն լինի) ◆ Հոր ձին հեծավ, ասպանդակեց, Աստված կանչեց,ձենով երգեց։ Հովհաննես Թումանյան◆ «Լողում ենք ահա ցավերի ծովում։» «Մի՜ լքվեք, որդի՛ք, կանչեցե՛ք Աստված»։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Ուրիշների սեփականությունը կողոպտելու գնացին և այն էլ Աստված կանչելով։ (Ղազարոս Աղայան)◆ Ղանչեց Աստված, գնաց։«Յա՛ Տեր Աստոծ» կանչելով փամփա ընկավ։◆ Աստված հիշելով ճամբա ընկավ։
(~, որ ․․․ Բաղձյալ (որ Աստծո տնօրնությամբ այսինչ լավ կամ վատ բանը տեղի ունենա կամ տեղի չունենա) ◆ Աստված է կանչում, որ տղան բանակից ողջ-առողջ վերադառնա (պատերազմ սկսողի վիզը ծուռ մնա) ◆ Նա գեղեցիկ է, վայրի շնչառություն ունի։Ու աստված եմ, որ բերանը բաց չանի, ամեն ինչ չփչացնի։ ԳԱրչ ◆ Աստված կանչեք լավ մնա, լավ մնա ու սաղ մնա։ Կարին ◆ - Աստված ըմ կանչում, սև ճուր իջնի քու աճկերուն։ Սասուն
