աստված մի՛ արասցե

Հայերեն դարձվածք

1. (գրբ․) (հանկարծ) չպատահի, տեղի չունենա, չլինի թե ◆ -Աստուած մի՛ արասցէ, որ նրա նմանները շատանան մեր մեջ, դուք անիծում եք։ (Մուրացան) ◆ -Աստուած [Աստված] մի՛ արասցէ, եթե այդ անհավատին ձեռքեն հիվանդ մը մեռնի, շիտկե շիտակ դժողք կ՚երթա։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Ու թե, Աստուձ մի՛ արասցէ, կրակ էլ ննգա... մե նմուտումը կրակը հանգցնիլ ին տալի։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Այսօր, Տերը մի՛ արասցե, ես հիվանդացա, ի՞նչ անեմ։ (Լեո) ◆ -Աստվա՛ծ չանի, որ դժբախտության ուղտը նորից չոքի դռանս։ (Գուրգեն Բորյան) ◆ -Չերքեզը երբ լսե այդ ձիուն մասի կամ, Աստված չընե տեսնե զայն, ալ անոր խերը տես։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ -Եթե աստված ոչ անի, Աղասին թողնի, հեռանա Հայաստանից, ո՞ւմ ընտրենք ռաջին քարտուղար։ Գուրգեն Մահարի ◆ Աստված չանի տերը չկամենա, թե՝ հոտ երևա։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ Բայց երկինք չանի, որ լաց լինես դու։ Ջորջ Բայրոն ◆ Աստված ոչ տա՝ մարդ էնպես տեղ ընկնի, / Որ խըրատ տվողն էլ սատանա ըլի։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Եվ աստված ոչ արասցե... նրա լեզվի տակ ընկնես։ «Գրական թերթ» ◆ Եթե Աղբալյանը, մի արասցե՝ մեռնի, Հայաստանը կրնա՞ ողջ մնալ։ (Լեռ Կամսար)
2. նման բան չի լինի ◆ -Աստված մի՛ արասցե, որ ես ամբարշտության գործերը դրվատեմ։ (Մուրացան)
3. ամենևին, բնա՛վ ◆ Աստուած մի՛ արասցէ, էս պակասությունը չունին։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Ախր մենք ենք մեր ազգակիցները սպանողը։ - Ով է յա [«հապա»]։ - Դո՞ւք։ - Մե՜նք... Աստվա՜ծ չնե... Աստվա՜ծ չընե։ Հակոբ Օշական ◆ -Կարծում եք, ես ձեզ մեղադրո՞ւմ եմ։ ... - Աստված ոչ անի, ես հիմար չեմ։ ԱլՇ ◆ Չկարծեք պարոննիր, թե յիս անդերձ [«կտակ»] կատարողներուն իմքին [«մի»] դնում, Աստուձ ոչ անե: Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։