ավանդական ուղղագրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvɑndɑkɑn uʁːɑɡɾutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) ուղղագրության սկզբունք, համաձայն որի բառերը գրվում են ոչ թե այնպես, ինչպես տվյալ շրջանում արտասանվում են, այլ համաձայն այդ բառերը գրելու տրադիցիայի, ավանդության ◆ Այժմ մենք գրում ենք մարդ, վարդ, բարդ, թեև դրանք այժմ արտասանվում են մարթ, վարթ, բարթ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պատմական ուղագրություն
- պատմական գրություն
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։