իրեն մեծ ճիգով զսպել ◆ Մերուժանը ապշած նայեց Վարդանին, ուզեց թքել երեսին, անպատվել, ապտակել նրան, բայց սեղմեց ատամները։Պերճ Զեյթունցյան◆ Իսկ մայրը, հոգածու մայրն ատամները սղմելով, սիրտը քարացրել է։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Իր գլխին թափված թուքն ու մուրը կոմկուսը տարավ ատամները սեղմած՝ «մենք դեռ կգանք»-ի հավատով։ «Հայք»◆ -Դառը քրտինքով, ատամներս հուպ տալով՝ մի տեսակ ծերը ծերին անջախ ենք հասցնում։ ն ◆ համեմատության համար՝․ Առանց ատամները սեղմելու թույլ են տալիս խմբագրել և նույնիսկ տասն անգամ կրճատել արդեն տասն անգամ կրճատված գործերը։ (Մ․ Սարգսյան)
