արգելոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾɡɛˈlɔt͡sʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (բնապ․) օրենսդրությամբ սահմանված կարգով առանձնացված գիտական, կրթական, պատմամշակութային արժեք ներկայացնող առանձնահատուկ բնապահպանական, գեղագիտական հատկանիշներով օժտված տարածք, որտեղ բնական միջավայրի զարգացման գործընթացներն ընթանում են առանց մարդու անմիջական միջամտության
  2. (բսբ․) տարածք, որի բնական պայմանները` կենդանական ու բուսական աշխարհը, արժեքավոր լանդշաֆտները, բույսերի առանձին տեսակները, պատմական հուշարձանները, գիտական և ուսումնալուսավորչական նպատակներով հավերժ հանված են ժողովրդատնտեսական օգտագործումից և պահպանվում են պետության կողմից


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։