(արևմտհ․) առանց այն էլ խեղճ, դժբախտ, տուժած, վատառողջ և այլն մարդ (էլ ի՞նչ կարիք կա նեղացնելու) ◆ -Հաշմանդամ մարդ է, աստված արդեն խփել է, հանգի՛ստ թողեք։ ◆ Բայց այդ պզտի՞կը․․․Արդեն Աստված զարկեր է անոր, ես բան չեմ կրնար ըներ։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ Անդրին մտնում էր, ողջունելով «աստծու ծեծած խեղճերին»։ (Ակսել Բակունց)
