արխիտեկտոնիկա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾχitɛktɔniˈkɑ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
հուն. architektonike - կառուցման արվեստ
Գոյական
- (թատր․) գրական երկի՝ որպես միասնական ամբողջության, արտաքին կառուցածքը, նրա հիմնական մասերի և տարրերի հարաբերակցումը և փոխադարձ կապը
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։