արյունը ծծել

Հայերեն դարձվածք

1. դաժանորեն կեղեքել, շահագործել ◆ Նա մեղքն այսքան է միայն, որ ժողովրդի արյունը ծծողների արյունն է խմում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ «Աղդամը ծծում էր Ղարաբաղի արյունը», «Ղարաբաղի ողջ հարստությունը Աղդամով Բաքու էր հասնում»։ «Հայք» ◆ Ըսել կ'ուզեմ, որ Հակոբ աղան «գործի» մարդ է, եթե անգամ մը օձիքը ձեռք տաս, արյունդ կը ծծե։ (Ավետիս Ալիքսանյան) ◆ Հացի մը փոխան, կարմիր, ծիրանի,/ Ան պիտի ծծե արյունը մյուսին,/ Ու պիտի մխե ժանիքն իր մսին։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Արյունը կաթ-կաթ ծծելով մինչև վերջին աղքատության (է) հասցրել։|ՆՄ}} ◆ Մակաբույծ այս ազգը․․․ դարեր ամբողջ ապրած է պարզապես իբրև տզրուկ ծծելով հպատակ ժողովուրդին արյունը։ «Զարթոնք» ◆ Փարսադանը տարիներ շարունակ շահագործել է Գարսոյին, ծծել նրա արյուն-քրտինքը։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Ձեր նմաների արյունը լափող,/ Բողբոջ հույսերի դևեր հոգեհան։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
2. (հզվդ․) սպանել, վերջը տալ ◆ -Մյուս կողմից իրենք էին թշնամու արինը ծծելով ման գալիս։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ -Քու ամուսինդ անհուն Հայեր փրկեց մահվամբը, որոնց արյունը պիտի ծծեր թշնամվույն անխնա սուրը։ Պետրոս Դուրյան
3. (հզվդ․) ճնշել, նեղություն տալ ◆ Քել [«ճաղատ»] Նիկողոսներ և քյոմյուրճի [քյոմյուրջի, «ածխագործ»] Ավագներ բռներ էին մեր կոկորդներեն և մեր արյունը կը ծծեին։ Զապել Եսայան ◆ -Էս մարդը մեր արինը կը ծծե, տունով գերի եղեր ենք։ Վահե Հայկ ◆ Ուրիշի հեսաբնիրն [«հաշիվներն»] է քրքրում, իրան լավութին անող մարթու արուն ծծում։ Սունդ․

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։