արոմատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< аромат < հուն. aroma (aromatos) բուրող իր

Գոյական

  1. (խսկց․) անուշահոտություն, բուրմունք, հաճելի հոտ, բույր


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։