արտաբերություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑbɛɾutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
[հուն. ekpheапro-դուրս բերել, բխեցնել, արտասանել, համապատասխանում է ռուս. артикуляция բառին, լատ. articulatio-մասնատումն բառին]
Գոյական
- (թատր․) խոսքի բոլոր օրգանների համատեղ աշխատանքը հնչյուններ արտաբերելու, բանավոր խոսքի որակային և քանակային միավոր կամ միավորներ ստեղծելու համար
- (լեզվբ․) արտաբերում բոլոր այն գործողությունների (ֆիզիոլոգիական, շարժողական, արտաշնչական և այլն) ամբողջությունը, որի արդյունքը հնչյունի արտասանությունն է հնչյունի գոյացումը, իբրև խոսքի (լեզվի) որակային և քանակային որոշակի միավորի
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- արտաբերում
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։