արտակարգ ընդունակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑkɑɾɡ əndunɑkutʰˈjun]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) այնպիսի ընդունակություններ, որոնք կամ շատ վաղ տարիքում են դրսևորվում և ցայտուն են (հրաշամանուկներ), կամ հազվադեպ են հանդիպում (էյդետիզմը մեծահասակների մոտ, մտքում բարդ հաշվումներ կատարելը, «մաշկային տեսողությունը», կույրերի կողմից հեռավորության վրա առարկաները զգալը, վերզգայական ընկալումները (հեռազգայությունը) և այլն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։