արևը խավարել

Հայերեն դարձվածք

1. մեռնել ◆ Այն սև ժամերին, երբ խավարում էր իմ կյանքի արևը - Թռչնոց դայլայլը, ուրախ ծլվլոցը Սատկացնում էին սրտիս կսկիծը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ - Ավա՜ղ, շուտ ընկա ձեր ճանկը, այլապես դեռ ձեզանից շատերի արևը կխավարեր իմ սրից։ Սերո Խանզադյան ◆ - Թող արևները խավարի, որ էլ մեր հողի երեսը չոտեսնեն։ ԱՀովս
2. գլխին դժբախտություններ թափվել ◆ Ս՛և կապիր, Սասուն, սև՛ կապիր, արևդ խավարեց, օջաղդ մարեց։ Ահ

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։