մեռցնել, կործանել, ոչնչացնել ◆ Գուցե նա ինձ պատժելու համար՝ հագարացիներից մինի սուրը մխե իմ այս միամոր որդու կողը և նրա կենաց արևը խավարեցնե։ (Մուրացան)◆ Դարձյալ պիտի ճգնի արևը խավարեցնել իր ճամբուն վրա գտնվող իր առաջին զոհին։ «Զարթոնք»◆ Միթե աս չէ՞ր որ երիտասարդ արևներ խավարեց ուղղակի անոնց մահվան պատճառ դառնալով։ Վահե Հայկ◆ - Է՜յ, Ստամբուլի՛ շներ, բոլորիդ արևը կխավարենք։ Սերո Խանզադյան
գլխին դժբախտություններ թափվել ◆ Ուրեմն, մենք մեր ձեռքով մեր արևը խավարեցնե՞նք։ (Մուրացան)◆ Խեղճությունը խավարեց հայերիս արեգակը, Որտի՞ց հասավ մեզ վրա այս թշվառ ժամանակը։ (Ջիվանի)
