մեռնել ◆ Ու կը մարի մեծ հոր արևը։ Բենիամին Նուրիկյան◆ Եվ գիտեմ, որտե՜ղ էլ մարի արևըս՝ Իմ շիրմին կհասնի նրա մի տերև՜ը։ (Գևորգ Էմին)
գլխին դժբախտություններ թափվել ◆ Ո՛վ հեգ և վեհդ իմ Հայաստան, մարեցավ քու արևդ, ո՛վ Հայք, կորավ ձեր ապագան։ (Մաթևոս Մամուրյան)
մեռցնել, կործանել, ոչնչացնել ◆ Մեկ հատիկ Մկրտիչիս արևը մարեցին, իրենց արևը մարե Աստված։ Վահրամ Մավյան◆ Ես կոչնչացնեմ մահվան զոհերը իմ այս ձեռքովս՝ զավկիս, Ճիհանշիրի, վրեժը լուծելու համար անկե որ մարեց սրտիս արևը։ Գորկի
գլխին դժբախտություններ թափել ◆ Ո՛չ, ո՛չ, Լանկթիմուր չի կործանեց այն քաղաքները, այլ Լանկթիմուրեն զորավոր ոգի մը՝ անմիությունը, որ Հայաստանի արևը մարեց։ Պետրոս Դուրյան
