բաղաձայնացում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑʁɑd͡zɑjnɑˈt͡sʰum]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն երևույթը, երբ ձայնավորի կամ կիսաձայնի որակը ձեռք է բերում բաղաձայնի հատկություն, փոխարինվում է բաղաձայնի որակով. այսպես՝ հուն. autos > ռուս. автор, автомат, հայ. նուաստ > նվաստ, արուեստ > արվեստ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։