բաղաձայնների երկրորդ տեղաշարժ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʁɑd͡zɑjnːɛɾi ɛɾkɾɔɾd tɛʁɑˈʃɑɾʒ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (լեզվբ․) հայ բարբառագիտության մեջ այսպես է կոչվում Պոլսի, Եվդոկիայի, Նոր Նախիջևանի, Տրապիզոնի, Մարաշի, Համշենի, Սյուրիայի, Ակնա, Շապին-Գարահիսարի, Խարբերդ-Երզնկայի, Սուչավայի (Առտիալի), Սեբաստիայի, Ջուղայի և այլ մի քանի բարբառների բնորոշ հնչյունական այն օրինաչափությունը, որով այդ բարբառների պայթական և կիսաշփական բաղաձայնների համակարգը տարբերվում է գրաբարի (հին հայերենի) բաղաձայնական համակարգից՝ խուլ պայթականներ վերածումով շնչեղների բոլոր այն բառերում, որոնք կան հին հայերենում (պ>բ, բ>բ և այլն)
- գերմաներենում այսպես է կոչվում հնչյունական այն օրինաչափությունը, որով բարձր գերմանական լեզուներից. այն է՝ ձայնավորներից հետո խուլ պայթականների վերածումը խուլ շփականների (օր.՝ water>wasser, maken>machen), իսկ այլ դիրքերում՝ համապատասխան պայթաշփականների (օր.՝ pund>pfund)
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։