բանատողի ներդաշնակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑtɔʁi nɛɾdɑʃnɑkutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հատուկ անուն
- (գրկն․) երբեմն այդպես են անվանում բանատողի շեշտերի համաչափ դասավորությունը, ձայնի ելևէջները չափածո խոսքի մեջ, նրա բարձրացումը և իջեցումը, որոնք հաղորդում են խոսքի տարբեր ինտոնացիոն-իմաստային նրբերանգները
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։