բավարար հիմունքի օրենք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑvɑɾɑɾ himuŋkʰi ɔɾɛŋkʰ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (փիլ․) ընդհանոր տրամաբանական սկզբունք, ըստ որի դրույթը ճշմարիտ է համարվում միայն այն դեպքում, եթե նրա համար կարող է ձևակերպվել բավարար հիմունք
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։