բարձրեն իյնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. բարձր հնչել (առավելապես հեգնական) ◆ Իր «Հայ եմ»ի բարձրեն ինկող դավանանքը ես ալ չսիրեցի, մինչև ուրիշ հայեր հիացեր, հուզվեր, երախտապարտ եղեր էին ատոր համար։ (Վահան Թեքեյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։