բարոյական բարության տեսություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɔjɑkɑn bɑɾutʰjɑn tɛsutʰˈjun]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- (բրգ․) բարոյագիտական կոնցեպցիա, որի կողմնակիցները գտնում են, թե բարոյական գործունեության մեջ նշանակություն ունի ոչ այնքան արարքը (այն, ինչ արվել է), որքան դրդապատճառը, մղումը, այսինքն այն, հանուն որի արարքը կատարված է
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։