բացաձայնում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑt͡sʰɑd͡zɑjˈnum]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (փխբ․) խոսք ◆ ... Նա... մտերմիկ նայում է Հայրապետին, լսում նրա բոլոր բացաձայնումները... (Արփիար Արփիարյան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։