մի բան ծանրությունը (փխբ.) ստանձնել տանել ◆ Ինչո՞ւ էր իր ուսերին վերցրել օտար ժողովրդի մահախուճապ ճակատագրի բեռը։ Ֆրանց Վերֆել◆ Անկե ի վեր քրոջն ու մեկ հատիկ զավկին նյութական ամբողջ բեռը թագավոր վերցուցած էր իր ուսերուն: Վահրամ Մավյան◆ Որ մեքենան խելոք՝ ձեռքերի պես հմուտ / Իր ուսերին առնի բեռը մարդկանց: Սիլվա Կապուտիկյան◆ «Դուն ի՞նչ կը շահիս, որ ամբողջ ընտանիքի մը բեռը ուսերիդ կ’առնես, տղաս»։ ԱվԱլ.
