բերանը գցել՝ դնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. մի թեթև ուտել կամ խմել ◆ Սկզբում ինչ գտնում էր- չոր հացի փշրանք, կրծած ոսկոր թե ուրիշ բան, գցում էր բերանը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Եկա, բերանս մի բան գցեցիր, էլի էնտեղ եմ գնում։ (Գուրգեն Բորյան) ◆ - Բերանդ մի բան դիր, նոր տնից դուրս արի։
  2. բոլորովին կերած չլինել ◆ Նա էն օրը հաց չէր դրել դրել բերանը․․․այժմ էլ քաղցած պառկեց։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Առանց ամենամեծ երկյուղի մի պատառ հաց չեմ դրել բերանս, մի ումպ ջուր կամ ուրիշ խմիչք չեմ մոտեցրել շրթունքներիս։ Ն-Դ ◆ Երկուշաբթի առավոտ ժամը վեցին Տիրան դուրս ելավ, բերանը բան չդրած, ոչ իսկ առավոտյան սովորական սուրճը։ (Ավետիս Ալիքսանյան)
  3. չգործածել (խմիչք...)◆ -Մի մոռանար որ ես կյանքիս մեջ խմիչք չեմ դրած բերանս։ Գևորգ Աճեմյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։