(բրբ․) լռել, լուռ մնալ, իր խոսքը զսպել ◆ «Ես բերանս կապեր կը կենամ․ նոր հարս իմ, խոսալ խնդալ չ'ըլլիր [չը՛լլիր]»։ (Թլկատինցի)◆ -«Քեզ կը սպաննենք ու ծովը կը նետենք, եթե բերանդ կապել չգիտնաս»։ Պողոս Գյուբելյան◆ Խալխը խոսըմ ին, ինքը բերանը կապել նստել էր։ Սահակ Ամատունի◆ - Ադա՛, կապի՛ր, ռեխդ, - գոռաց Քյազիմ - բեգը, - ուղում եմ անել, պիտի անեմ։ (Շիրվանզադե)
