բնափայտավոր փաթաթվող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bnɑpʰɑjtɑvɔɾ pʰɑtʰɑtʰˈvɔʁ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (կնչ․) երկարացողուն բույսեր, որոնց ցողունի (բնի) մեխանիկական հյուսվածքները թույլ են զարգացած, որի հետևանքով ինքնուրույն ուղղաձիգ վիճակ ընդունել չեն կարող և հենարանի կարիք են զգում, որին ամրանում են փաթաթվելով (գայլուկ), կառչելով բեղիկներով (խաղող), ցողունային արմատներով (բաղեղ) և այլն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։