բռնցքամարտի տանձ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [brnt͡sʰkʰɑmɑɾti ˈtɑnd͡z]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (սպորտ․) կաշեպատ, տանձաձև մարզաիր, որն օգտագործվում է բռնցքամարտիկների մարզումների ժամանակ` դիպուկ հարվածները, նրանց արագությունը և ուժը մեծացնելու համար


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Միքայել Իսպիրյան, Մարզանունների բացատրական բառարան, Երևան, 1984 — 180 էջ։