այսինչը շա՜տ խեղճ ու մեղք է ◆ -Է՜հ, գետը տանի մորը․․․ սիրտ է, չի դիմանում։ Գրիգոր Բալասանյան◆ -Ասա՛, է՜, ասա՛, գետն ու ջուրը ինձ տանի, մի տուն եթիմի [«որբ»] տեր մնացի։ Մաթևոս Դարբինյան
այսինչը բոլորովին դժբախտ է, կկորչի ◆ -Կտանջեի, կսեղմեի, մինչև որ Հունոյին կենդանի կամ մեռած արդարություն չմատնեին։ -Այնուհետև ջուրն ու գետը կգա ու ողորմելի գյուղացիներին կտաներ։ (Պերճ Պռոշյան)◆ -Էն էլ որ չլինի, գետը թող չշի տանի մարդուն։ (Ակսել Բակունց)
(գե՛տը քեզ տանի) հանդիմական խոսք է ◆ -Գետը քե տանի, գետը․ եկողը վարժապետիցը մեծ ա՞։ Հովհաննես Ճուղուրյան