մեռնելիս էլ անբաժան լինել ◆ Զեյթունում ժողովրդի մկրտած անունը մարդու հետ գնում է գերեզման: ՍտԱլ. ◆ - Կյանքիս անխուսափելի մեկ մասը դարձած էր այլևս այդ ցավը որ ինծի հետ երթար մինչև գերեզման: Վահրամ Մավյան
(մեկի հետ գերեզման մտնել՝ իջնել) մեկի մահով կորչել ◆ Ժառանգ-բան չուներ. մեռավ, ու ամեն ինչ նրա հետ գերեզման գնաց: ◆ Հարստությունը պատկանում էր մի մարդու միայն և նրա հետ գերեզման մտավ: (Րաֆֆի)◆ Տաղանդ ու երգեր... ամե՜ն, ամեն բան / Մըտավ նըրանց հետ խաղաղ գերեզման։ Հովհաննես Թումանյան◆ Հերիք չէր որ անոր հետ գերեզման կ'իջներ մահմետական [մահմեդական] բռնության դեմ ազդու պահպանական մը, անաչառությունը։ Հակոբ Օշական
