(խսկց․) թաղել (փխբ․)◆ Կյանքի դաժան պայմանների հետևանքով իր սիրած աղջկան վաղաժամ գերեզման դրած...վշտածեծ ու ալեհեր ծերունին մնում է իր դասակարգի մարդկանց լավագույն բարեկամն ու բարերարը։ Հովհաննիսյան ◆ Կիներ կան, որք 5 զավակ մեկեն գերեզման դնելու դժբախտություն ունեցեր են։ «Մաս» ◆ - Ի՛մ տղաս թող հող-գերզման դնե զիս, ի՛մ տղաս թող ափ մը հող նետե վրաս։ Վահե Հայկ◆ Տղան իր հոր դիակը, առանց արցունքի, գերզմանին կը հանձներ: ՕՇ ◆ - Պետք է, ուրեմն, խեղդել այն (անցյալը) և նորից հանձնել գերեզմանին: ԱլՇ
