գլիկոգեն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡlikɔˈɡɛn]

Ստուգաբանություն

< гликоген < հուն․ glykys + genos ծնող

Գոյական

1. (կենսբ․) կենդաբանական օսլա․ մարդու և կենդանիների հիմնական պահեստային շաքար, հայտնաբերել է ֆրանսիացի կենսաբան Կլոդ Բեռնարը (1857 թ․)
2. (խոհր․) կուտակվում է կենդանիների լյարդում, օգտագործում են խոհարարությունում
3. (կենսք․) ճյուղավորված բազմաշաքար, որի մոլեկուլները կազմված են a-D-գլյուկոզայի մնացորդներից

Թարգմանություն

• անգլերեն՝ glycogen
• ռուսերեն՝ гликоген (ru) ‎(glikogen)

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
• Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։