գլուխը ծեծել, կոծել, մերմոքալ ◆ Մայրը շատ գլխին արևին տվեց, բայց ինչ օգուտ․ կատաղի հեղեղը երեխային տարավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)◆ Էկավ օր [որ] որ կնիկ չկա, գլուխն զարգեց, արևում զարգեց։ համա որդի [ո՛րդի, «ո՛րտեղ»]՝ կնկանը Բաղտանի սար անց ա կացրել։ ◆ Կլխին ու արևին լավ-լյազյաթին վեր ա հատում, համա որդի [ո՛րդի, «ո՛րտեղ»]՝ կնկանը Բաղտանի սար անց ա կացրել։